จากใจสู่ใจ
นี่คือบันทึกครั้งสุดท้ายของรายวิชา การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ ประจำภาคเรียนที่ 1/2557
การเริ่มต้นที่ท้าทาย
ก่อนการเริ่มเรียนดิฉันต้องไปหาหนังสือมาอ่านเพื่อทำความเข้าใจกับอาการของเด็ก เมื่อเริ่มเรียนคิดไว้เสมอว่าเนื้อหาต้องเยอะและยากแน่ๆ แต่พอได้เรียนแล้ว อาจารย์เบียร์นำเทคนิคต่างๆมาสอน นำเหตุการณ์ต่างๆมาเล่าสู่กันฟัง อาจารย์เบียร์เป็นต้นแบบในการดำเนินชีวิตหลายๆอย่าง เช่น การเป็นต้นแบบที่ดี การพูด การสอน ที่ทำให้นักศึกษารักและเคารพกันทุกคน เนื้อหาสาระต่างๆมีความละเอียดเข้าใจได้ง่าย บรรยากาศในห้องเรียนสนุกสนาน อบอุ่น อาจารย์
บรรยากาศที่อบอุ่น
ในห้องเรียนจะเต็มไปด้วยเสียงคุยกัน เสียงหัวเราะ เสียงตอบโต้ เสียงคำตอบเล็กๆน้อยๆ เสียงเหล่านี้ส่วนใหญ่มากจาก เหตุการณ์ที่ประทับใจนั่นก็คือ บทบาทสมมติ อาจารย์เบียร์แสดงบทบาทสมมติให้นักศึกษาดู เพื่อให้การเรียนสมบูรณ์แบบและสร้างความสนุกสนาน เพราะรายวิชานี้ค่อนข้างจะเนื้อหาเยอะ แต่อาจารย์ก็ได้นำเทคนี้มาปรับใช้ ตอนแรกบอกได้คำเดียวว่าอึ้ง ทึ่ง งง เพราะไม่คาดคิดว่าอาจารย์จะทำได้ อาจารย์เบียร์น่ารักมาก ขึ้นชื่อว่าครูทำได้ทุกอย่างจริงๆ น่ารักมากค่ะ
ผู้คอยรับฟัง
การเรียนในเทอมนี้ค่อนข้างจะหนัก ทั้งงาน ทั้งการบ้าน และกิจกรรม ที่ถ่าโถมเข้ามาไม่ขาดสาย จนทำให้นักศึกษาเกิดอาการท้อ ร่างกายทรุดโทรด ไม่เป็นอันกินอันนอน แต่เหตุการณ์นี้สามารถผ่านไปด้วยดี เพราะอาจารย์ เป็นคนที่เข้าใจนักศึกษามากที่สุด คอยดูแล ให้คำแนะนำ ให้ข้อคิดดีๆ หลายๆอย่าง และขาดไม่ได้อีกคนคือ อาจารย์บาส ที่ช่วยดูแลและช่วยเหลือนักศึกษาทุกเรื่อง อยากให้เอกเรา คณะของเรามีแบบนี้ทุกคน ขอบคุณอาจารย์มากๆนะคะ ที่คอยชี้แนะ และใส่ใจนักศึกษาตลอดเวลา
กำลังใจ
เป็นครั้งที่ 2 แล้วที่ได้รับรางวัลเด็กดี รางวัลนี้ภูมิใจมากค่ะ เพราะทำให้เรารู้ว่าตลอดภาคเรียนเราทำอะไรไปบ้าง สิ่งที่เราทำไม่สูญหายไปยังมีคนคอยดูแลและให้กำลังใจเราตลอด รักอาจารย์เบียร์มากนะคะ ที่มีสิ่งดีๆมอบให้ตลอด หากส่วนไหนที่แพมทำให้อาจารย์เคียงหรือมีผลกระทบใดๆต้องขอ อภัย อาจารย์ด้วยนะคะ สุดท้ายแพมขอให้อาจารย์เบียร์มีความสุขมากๆ เป็นที่รักของนักศึกษา สดชื่น สดใส แบบนี้ตลอดไปนะคะ
ด้วยรักและเคารพ
กมลพรรณ แสนจันทร์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น