บันทึกอนุทินครั้งที่ 13

บันทึกอนุทินครั้งที่ 13

วันอังคาร ที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

เนื้อหาการเรียนการสอน : การดูแลและส่งเสริมพัฒนาการเด็กสมาธิสั้น

การดูแลและส่งเสริมพัฒนาการเด็กสมาธิสั้น

1. การใช้ยา
2. การควบคุมตัวเอง เช่น ให้เด็กยืดดินน้ำมัน การวิ่ง การกระโดด
3. การปรับสภาพแวดล้อม เช่น สะอาด สงบ ให้เด็กนั่งใกล้ครู และนั่งห่างจากประตูเพื่อป้องกันเด็ก

การสื่อสารกับเด็ก

1. สังเกตช่วงเด็กนิ่ง
2. เรียกชื่อเด็ก
3. สัมผัสร่างกายเด็ก
4. ชักชวนและจับมือเด็กเดินมาพร้อมครู

กิจกรรมบำบัดสำหรับเด็กสมาธิสั้น

1. ลดภาวะไม่อยู่นิ่ง
2. การควบคุมตนเอง เช่น การทรงตัว
3. การผ่อนคลาย เช่น แกว่งชิงช้า ให้เด็กนอนแล้วกลิ้งลูกบอลตามร่างกายเด็ก

โรงเรียนสำหรับเด็กสมาธิสั้น

1. เด็กสามารถเรียนโรงเรียนปกติทั่วไปได้
2. โรงเรียนที่มีครูที่เข้าใจ และมีความรู้โรคสมาธิสั้น
3. สัดส่วนจำนวนเด็กต่อห้องน้อย
4. มีพื้นที่กว้างขวาง

หน่วยงานที่ให้ความช่วยเหลือเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

1. สำนักงานบริหารศึกษาพิเศษ
2. โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์
3. ศูนย์การศึกษาพิเศษ ( Early Intervention : EI)
4. โรวเรียนเฉพาะความพิการ
5. สถาบันราชานุกูล
6. มูลนิธิบ้านแสงสว่าง

ห้องเรียนแรกของเด็กพิเศษ

สรุปความรู้ ห้องรียนแรกของเด็กพิเศษ

การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้

1. การดูแลและส่งเสริมเด็กให้ถูกต้องตามอาการของเด็ก
2. การเข้าใจเด็ก และดูแลเด็กให้ดี
3. การให้ความรู้และข้อมูลแก่ผู้ปกครอง เพื่อให้ผู้ปกครองสบายใจ 
4. เป็นกำลังให้กันและกัน ระหว่างครูกับเด็ก และผู้ปกครอง
5. การจัดกิจกรรมที่หลากหลายเพื่อส่งเสริมพัฒนาการเด็กให้ได้อย่างองค์รวม
6. มีจิตใจที่รักและดูแลเด็กด้วยใจ เพราะเด็กพิเศษต้องใช้ระยะเวลาในการพัฒนา
7. การจัดสภาพแวดล้อมให้น่าอยู่ เพื่อให้เด็กมีความสุขกับการเรียนรู้

การประเมินการเรียนการสอน

ประเมินตนเอง : แต่งกายเรียบร้อย เข้าเรียนตรงเวลา ตั้งใจเรียนและจดบันทึกข้อมูลและเทคนิคการพัฒนาเด็กเพื่อนำไปใช้ในการเรียนและเมื่อเราไปเป็นครูเราก็สามารถนำเทคนิคไปปรับประยุกต์ใช้กับเด็ก

ประเมินเพื่อน : เพื่อนทุกคนแต่งกายเรียบร้อย ส่วนใหญ่เข้าเรียนตรงวลา ตั้งใจเรียนและจดบันทึกความรู้ต่างๆ ทุกคนมีส่วนร่วมกับการตอบคำถามการแสดงความคิดเห็น บรรกาศการเรียนสนุกสนานและอบอุ่นค่ะ

ประเมินอาจารย์ : อาจารย์สอนเนื้อหาที่กระชับเข้าใจง่าย ทำให้นักศึกษาเข้าใจและเรียนรู้ได้เร็ว นำเทคนิคการดูแลและพัฒนาเด็กมาถ่ายทอดให้นักศึกษาฟัง มีการยกตัวอย่างและนำสื่อต่างๆมาเพิ่มเติมความรู้ทำให้เห็นภาพและอาการของเด็กได้ชัดเจน อาจารย์ดูแลเอาใจใส่และเป็นกันเองกับนักศึกษาทำให้นักศึกษามีความสุข ความสบายใจในการเรียนการสอน อาจารย์จะย้ำอยู่เสมอว่า "การพัฒนาเด็กพิเศษเราต้องอาศัยเวลา ค่อยๆเป็นค่อยๆไปใจเย็นๆ ซ้ำ ย้ำ ทวน สักวันเด็กจะทำได้เอง " ขอบคุณประโยคนี้ที่ทำให้นักศึกษาตระหนักความป็นครูและเข้าใจกับพัฒนาการของเด็กแต่ละคนนะคะ